ZAJĘCIA KOMPENSACYJNO-WYRÓWNAWCZE; REEDUKACJA

Zajęcia dla dzieci przejawiających trudności w czytaniu i pisaniu, dla dzieci z dysleksją  prowadzone są w oparciu o podstawowe zasady terapii  pedagogicznej, m.in. indywidualizacji . Każde dziecko jest inne, u dzieci dyslektycznych ponadto istnieje duże zróżnicowanie co do głębokości, zakresu i rodzaju zaburzeń w rozwoju i trudności w uczeniu się. Dlatego też konieczne jest indywidualne programowanie zajęć korekcyjnych, dostosowanie środków, metod dydaktycznych i wychowawczych do indywidualnych możliwości konkretnego dziecka. 

Pracujemy metodami: 

Metoda 18 struktur wyrazowych – opiera się na analizie sylabowo-głoskowej wyrazów w powiązaniu z ich budową literową. Przeznaczona jest do jednoczesnego ćwiczenia czytania i pisania na tym samym materiale leksykalnym, w oparciu o uaktywnianie – w równej mierze analizatorów: wzrokowego, słuchowego i kinestetyczno-ruchowego. Doceniając rolę integracji funkcji percepcyjno-motorycznych autorki  metody zadbały, aby kolejne ćwiczenia oddziaływały nie tylko na najbardziej zaburzone funkcje dziecka, ale również na pozostałe oraz aby uwzględniały ich sprawne współdziałanie. Metodę 18 struktur wyrazowych można więc stosować niezależnie od tego, które funkcje są najbardziej zaburzone.

Metoda Dobrego Startu  M.Bogdanowicz - wspomaga rozwój psychomotoryczny dziecka poprzez aktywne i wielozmysłowe uczenie symboli graficznych: łatwych wzorów, wzorów literopodobnych, liter i znaków matematycznych. Odpowiednio zaprogramowane zabawy i zadania rozwijają funkcje (poznawcze: wzrokowo-przestrzenne, słuchowo-językowe i ruchowe) oraz ich współdziałanie (integracja percepcyjno-motoryczna), które leżące u podstaw  w uczeniu się czytania i pisania. MDS reprezentuje zatem polisensoryczne, aktywne podejście do pracy z dziećmi.

Program rozwijający percepcję wzrokową M.Frostig, K.Horne - Program rozwoju percepcji  koncentruje się na pięciu aspektach percepcji wzrokowej, które - jak wynika z badań licznych autorów - maja największe znaczenie dla rozwoju zdolności uczenia się u dzieci. Są to:

1. Koordynacja wzrokowo-ruchowa. Koordynacja wzrokowo-ruchowa jest zdolnością do zharmonizowania ruchów gałek ocznych z ruchami całego ciała lub której z jego części. Sprawne wykonywanie niemal wszystkich czynności zależne jest od dobrze rozwiniętej koordynacji wzrokowo-ruchowej.

2. Spostrzeganie figury i tła. Celem ćwiczeń dotyczących spostrzegania figury i tła jest rozwój zdolności dziecka do czytania wyrazów we właściwej kolejności i do spostrzegania liter i wyrazów jako samoistnych jednostek, bez mylenia ich z sąsiadującymi literami i wyrazami.

3. Stałość spostrzegania. Ćwiczenia dotyczące stałości spostrzegania pomagają dziecku nauczyć się rozpoznawania kształtów geometrycznych niezależnie od ich wielkości, barwy lub położenia, a później w szkole, znanych dziecku słów, gdy pojawiają się one w nieznanym kontekście, lub są wydrukowane nieznanym dziecku krojem czcionki lub napisane nieznanym charakterem pisma.

4. Spostrzeganie położenia przedmiotów w przestrzeni.. Dziecko z trudnościami w spostrzeganiu właściwego położenia przedmiotów w stosunku do własnego ciała będzie więc miało tendencję do mylenia takich liter jak: b-d, p-g, a także spostrzegania on jako no, rów jako wór, 24 jako 42 itp. Utrudni to lub uniemożliwi opanowanie przez dziecko czytania, pisania, ortografii i arytmetyki.

5. Spostrzeganie stosunków przestrzennych. Spostrzeganie stosunków przestrzennych to zdolność do spostrzegania położenia dwóch lub więcej przedmiotów w stosunku do samego siebie, a także relacji przestrzennych zachodzących między tymi przedmiotami.

Metoda symultaniczno-sekwencyjna  prof. Jagody Cieszyńskiej -  polega na nauce globalnego czytania sylab , jest oparta na wiedzy dotyczącej ludzkiego mózgu. Półkule mózgowe realizują różnorodne funkcje (symultaniczne – prawa półkula i sekwencyjne – lewa półkula). Wszystkie zadania opierające się na pracy półkuli prawej (globalne rozpoznawanie słyszanych i odczytywanych rzeczowników w mianowniku, rozróżnianie podobnych liter i wyrazów, rozpoznawanie bodźców zawierających ładunek emocjonalny), mają jak najszybciej pomóc dziecku w przejściu do czytania analityczno – sekwencyjnego, lewopółkulowego.

Ćwiczenia  z serii „Stymulacja prawej i lewej półkuli mózgu” będące dopełnieniem ćwiczeń w czytaniu i pisaniu,  są przeznaczone dla dzieci:

- zagrożonych dysleksją

- ze skrzyżowaną lateralizacją

- z trudnościami w nauce języka.