INTEGRACJA ODRUCHÓW POSTURALNYCH I DYNAMICZNYCH

DLA KOGO TERAPIA INTEGRACJI ODRUCHÓW DYNAMICZNYCH I POSTURALNYCH:

Dla wcześniaków, niemowlaków z opóźnionym lub zaburzonym wzorcem ruchowym ( czworakowanie, siedzenie, chodzenie, pełzanie)
Dla dzieci i dorosłych z nieprawidłowym napięciem mięśniowym
Dla niemowlaków, dzieci i dorosłych z asymetrią ułożeniową
Dla dzieci z autyzmem, ADHD, trudnościami szkolnymi
W celu poprawy koordynacji ruchowej
W celu poprawy koncentracji
W celu poprawy orientacji przestrzennej
W celu poprawy zaburzeń emocjonalnych
W celu zmniejszenia zachowań agresywnych
W dysgrafii i dysleksji
W usprawnianiu małej i dużej motoryki

Integracja odruchów posturalnych i dynamicznych to jedna z terapii wchodzących w skład neurosensomotorycznej integracji odruchów metodą Swietłany Masgutowej. (MNRI) skierowany jest zarówno do dzieci jak i dorosłych, w różnym stanie fizycznym i umysłowym i opiera się na diagnozie i korekcji schematów odruchów. Techniki pracy ze schematami odruchów w metodzie dr Masgutowej mają za zadanie aktywizację układu proprioceptywnego, przedsionkowego, taktylnego i słuchowo- wzrokowego w celu optymalizacji funkcjonowania i uczenia się.

Wg.Swietłany Masgutowej

Odruchy są niezbędnym elementem dla funkcjonowania mechanizmów obronnych. Stanowią bazę dla rozwoju świadomych umiejętności i nawyków ruchowych oraz są neurofizjologiczną podstawą procesów poznawczych. Oznacza to, że mogą służyć przywracaniu rozwoju umiejętności w szerokim zakresie.

Ignorowanie motorycznego rozwoju dziecka może skutkować pojawieniem się deficytów rozwojowych na różnych poziomach – fizjologicznym, poznawczym, neurorozwojowym, rozwoju osobistego w różnych momentach życia.

Z różnych powodów życiowych, w tym urazu, stresu w życiu płodowym, w czasie porodu lub w pierwszych dniach życia dziecka może dojść do niewykształcenia się odruchu lub niezintegrowania z pozostałym układem- systemem ruchowym. Niezintegrowane odruchy kierują procesy myślowe do tyłomózgowia aktywizując strategię obronną mózgu, co w dłuższej perspektywie prowadzi do przeciążenia procesów nerwowych, nieprawidłowego napięcia mięśniowego, przeszkadza adekwatnej percepcji, racjonalnemu myśleniu i posługiwaniu się wiedzą. Wpływa w znacznym stopniu na procesy emocjonalne dziecka lub osoby dorosłej.